بسمه الواحد القهّار

     نمیدانم این روزها نگاهم تغییری کرده یا نوع نگرشم یا ... هر چه هست منتقد تر شده ام! و این نگرش بیش از همه خودم را می آزارد! تخطّی های مسئولین ، آنان که موظف به جوابگویی ابتدا در پیشگاه خدواند تعالی جلّ و اعلی و سپس مردم ، هستند ؛ برای هر انکه داعیه و ارزوی آبادی و سرافرازی وطن را دارد ، سنگین تر است . شاید بهتر باشد در همین ابتدای راه به فکر اندوختن باشم و با بستن چشم ها ، با "همه" کنار بیایَم ، نصیحتی که از دوست و دشمن ! زیاد شنیده ام! شاید به همین زودی ها از انتقاد خسته شدم و شاید مانند بسیاری از پیشکسوتان و همدرس هایَم ، من نیز فقط غم نان خوردم ، نانی که امروزه عجیب چرب تر و دلنشین تر شده!!! امّا تا آنروز به آرمانهایَم وفادارم و هر جا تخطی ببینم اگر سر بر باد نرود! همانجا ، واگر خوف باشد در این خلوتگه نه چندان خلوت!!! خواهم نگاشت.

     دیشب مهمان مسجدی بودم ، وقتی میگویم مهمان واقعاً همین معناست.مسجدی که بواسطه ی در مسیر قرار داشتنش گهگاهی ، پا به فرشهایم آشتی میدادم و چند رکعتی بندگی کنار مناجات مردمانش بودم . دیشب هم بی طاقت از دیر شدن نمازی که عجیب دلتنگ آسمانی شدنش هستم ، پا به مسجد گذاشتم . چند خانم مسن ،مانند تمام مساجدمان! و البته یک مادر جوان با دو کودک خردسال،و یکی دو دختر جوان مشتری های قبل از من در صف ِخانه ی خدا بودند! لبخندی به رسم مقتدایَم هدیه به هم نماز یها کردم که بنظر میرسید تازه از جماعت فراغت یافته اند و ... پیش از اتمام نماز مغرب صدایی رسا پشت بلندگو خواهان تخلیه سریعتر مسجد توسط خانمها شد!!! بزور حواس سر به هوا را جمع کردم ! پیش از شروع فریضه عشا ، والده که افتخار همراهیشان را داشتم، نگاه معناداری کردند و نماز را اقامه کردند... نیمه عشا پس از تاکید صدای رسا بلندگو که جلسه ی بسیج مسحد در حال انعقاد است و تخلیه بفرمایید و کمی بیش از کمی سر وصدا و مردی !!! وارد حریم خانمها شد و دادی حواله ی کودکان! وخانمهای مسن و بعد هم برق ها خاموش!!!! که همگی بیرون!!!!نمیدانم ان دورکعت اخر به درد آخرتم میخورد یا نه ! البته جای تعجب هم نیست... بعد از نماز به خود امدم که والده ی ظلم ستیز ما در حال شماتت مرد وارد شده به حریم خانمها بود که شما اجازه نداشتید بدون اذن .وارد حریم خانمها شوید و خانمهای مسن هم در حال تاکید که... بنده رسیدم و در کمال تعجب!!! دیدم فردی با چهره ی ظاهرالصلاح!!در حال دم زدن از بسیج! صدا در گلو انداخته که..."همینی که هست!این اقا همه کاره است و ...بیرون...!!!" حقیر هم که توهین به والده را مزید بر علت دیدم ،وارد عرصه شدم و ... خلاصه که دلی از عزای مذهبی نماها در اوردم! البته از چهار جمله حرف حق که به مقتضای حق بودنش تلخ و برنده نیز بود ، خارج نشد! فقط تعجبم از نگاه مردم بود ، که انگار اصولاً نباید در برابر برخی اشخاص!! حرفی زد! این چه رسمیست به پا کرده ایم که در برخی مواضع فقط سکوت!!! ایا نباید در برابر تخطی انتقاد کرد! انتقادی که گویا این روزها برخی ارگانها وتشکّل ها شدیداً به ان نیاز دارند! وما اگر دلسوز نظام هستیم باید پیش از انکه دیر شود کمر به اصلاح هر کاستی ببندیم . خلاصه که عذرخواهی عاقله مردی ! که بنظر میرسید از این برخوردها کم ندیده چاشنی کلام حقیر شد و توصیه کردم روی درب مسجد بنویسند ملک شخصی ورود رهگذر ممنوع که ظاهرالصّلاح دور از اصلاح همچنان به گنده گویی اش ادامه داد و ما با بدرقه ی نگاه تحسین برانگیز ناظران خارج شدیم.ناظرانی که گویا بعد از شنیدن ان حرف ها خیلی شتابی به تشکیل جلسه هفتگی بسیج با نظارت اقای ظاهرالصلاح نداشتند و صدای پشت بلندگو که چند دقیقه ای بود در تاکید بر تزکیه برای جوانان داد سخن میداد  ف مرا بفکر واداشت که ایا رعایت حریم بانوان نمازگزار و رعایت ادب در برابر کودکانی که هنوز به سنّ تمیز نرسیده اند هم جزئ تزکیه و تقوا هست یا تازگی ها تعریف تقوا تغییر کرده است! کودکی که باید در بزرگسالی پناهش بعد ازخانه پدری ،خانه ی خدا باشد .خاطره اش میشود نماز ِدر تاریکی  خواندنِ مادر و مردی که نعره میکشد!! و مساجدی که تراز سنیشان هر روز بالاتر میرود! و ... 

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    در طول سالهای اخیر گاهی با تخطّی و بعضاً بی اخلاقی افراد خرده پا در بسیج برخورد کرده ام که به حق باید بگویم بعد از در میان گذاشتن با مافوق های ایشان برخوردهایی شایسته و در چهارچوب قوانین صورت گرفته است . این به معنای ناآگاهی و شتابزده گی در افرادیست که غافلند با یک حرکت خارج از چهارچوب ، از نگاه یک فرد عادی ،تمام تشکلی بنام بسیج مقصر پنداشته میشود . تجربه ام ثابت کرده است ، هرچه دانایی و اخلاق در افراد نظامی و شبه نظامی بالاتر میرود ، فروتنی و احترام نیز افزایش می یابد . هر چه پایبندی به ارمانها و دلسوزی برای نظام بیشتر باشد ، رفتارها منعطف تر و متعادلتر است . انعطاف و اعتدالی که نمونه بارزش امام خامنه ای است . منطق انسانی ام حکم میکند انکه داعیه بسیجی بودن دارد رفتارش را با  امام خامنه ای منطبق کند.نه شیوه ی ماموران پنتاگون!که سرکوب و برخورد خشن ، شیوه انهاست ونه ما!!! در ایین ما قدرت اسب سرکشی نیست که سوار به هر جا پسندَد براند که قدرت وسیله ی ازموده شدن است و نهایتش پاسخگویی در برابر ذات باریتعالی...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    پانوشت مهم : بموجب ماده 1 قانون حمایت قضایی از بسیج ، نیروی مقاومت بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی "فقط"هنگام برخورد با جرائم مشهود و در صورت عدم حضور ضابطین دیگر و یا عدم اقدام بموقع انان و یا اعلام نیاز انان بمنظور جلوگیری از امحائ اثار جرم،فرار متهم و تهیه وارسال گزارش به مراجع قضائئ اقدامات "قانونی"لازم را بعمل می اورند . طبق تبصره 3 همین ماده ، نیروی مقاومت بسیج وظیفه ی مذکور در متن را از طریق افرادی که اموزش های لازم را در این زمینه فراگرفته و """مجوز مخصوص""" را از نیروی مزوبر دریافت نموده باشند اجرا خواهد کرد... تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل !

   پانوشت شاید مهم تر : خاطره کودکی من از نام بسیج ، به حجله هایی که عکس نوجوانان و جوانان همسایه مان را با افتخار حمل میکرد ، گره خورده ... یا شهیدی که هنوز هم بین فامیل بعد از قریب سه دهه حدیث تقوایش جاریست! نمیدانم کودک من ، چه خاطره ای از نام بسیج خواهد داشت! مردی که با اسلحه تا کمر وارد اتومبیل ما شد تا ببیند چه سی دی داخل ضبط است!!! البته او هم بعد از اعتراض من عذرخواهی کرد امّا نباید زمینه ای برای اعتراض فراهم می اورد!!!

  پانوشت نه خیلی مهم : از گفتن این حرف های تلخ ،کام خودم بیش از همه تلخ است ! اما دوست بگوید بهتر که دشمن!!!